In een prachtige woning in Amsterdam bleek afgescheiden zijn het thema met historische achtergrond. Het pand bestaat uit een benedenwoning en een zeer ruime bovenwoning. Ooit in handen geweest van twee broers die in onmin leefden met elkaar. Daarna werd lange tijd de benedenwoning bewoond door de nieuwe eigenaresse en de bovenwoning verhuurd aan derden.
De huidige bewoners wilden er echt weer één geheel van maken, maar besloten na de verbouwing zelf boven te gaan wonen en beneden aan te bieden voor bed&breakfast. Uiteindelijk gingen de kinderen uit huis en wilden zij hun droom waarmaken: op een schip wonen. De woning ging in de verkoop maar bleef maanden zonder belangstelling. Ze vroegen me hen te helpen.
Bij binnenkomst voelde ik direct de gespletenheid. En het niet bij elkaar horen. De huidige eigenaren hadden de intentie wel, maar het lukte niet om het werkelijk vorm te geven en het te integreren. Samen hebben we het oude verdriet aandacht gegeven en het thema herkend en erkend. De woning wilde en kon de eenheid beleven en integreren. De eigenaresse maakte het zichtbaar door op iedere verdieping bloemen te zetten uit één grote bos en buitenplanten in dezelfde stijl te plaatsen. Iedere verdieping kreeg aandacht en de uitnodiging om er helemaal bij te horen. Samen zijn!
Na het huisbezoek waren er binnen een week bezichtigingen en na een maand was de woning verkocht aan mensen met een samengesteld gezin. Wat zal de woning de mensen omarmen en geborgenheid en ruimte bieden. En wat een prachtige uitnodiging aan de nieuwe eigenaren om uniek te mogen en kunnen zijn binnen het grote geheel. Vanuit de illusie afgescheiden te zijn is de eenheid hersteld!
