Een woning in Bloemendaal stond al langere tijd leeg. Onduidelijk was wat er nu eigenlijk mee moest. Bij binnenkomst komen we het thema ‘Ik ben de hoop kwijt’ tegen.
De makelaar vertelde dat de woning ooit bewoond was door mensen die wilden verbouwen, maar het nooit gedaan hebben. In de oorlog kwamen de Duitsers, die de woning opeisten, de mensen eruit stuurden, maar zelf nooit de woning in gebruik namen. Op het moment van verkoop gaven zowel de eigenaar als zijn zoon aan eigenlijk wel in de woning te willen gaan wonen, maar beiden deden het niet.
De woning voelde zwaar en eenzaam aan. Het thema kwam van alle kanten aan bod. Het maakte de woning niet uit of de mensen er wilden wonen, of de mensen gingen verbouwen. Maar het maakte wel uit dat wat er gezegd werd ook echt gedaan werd.
De eigenaar en zijn zoon vroegen we om duidelijk aan te geven wat ze echt wilden en dat hardop ook uit te spreken. Te gaan staan waar ze voor staan! Zij gaven aan de woning niet te zullen gaan bewonen. Al bij het doorgeven van deze boodschap veranderde de energie van de woning. Er was weer hoop, vertrouwen en respect voor zichzelf. De woning was nu vrij voor verkoop. Binnen een week waren er bezichtigen en na twee maanden was de woning verkocht!
