Vorige week vroeg ik tijdens een huisbezoek aan de bewoonster hoe het voelt om door de voordeur naar binnen te gaan. Wat ze dan ervaart. Ze vertelde mij: “Ik ga nooit door de voordeur! Mijn man wel, maar ik ga altijd achterom”. Direct voelde ze wat er mis was. Ze gaf aan dat de woning eerst de woning van haar man was. 2 jaar is zij bij hem gaan wonen. Dat is nu al ruim 19 jaar geleden. Nog steeds ervaart zij de woning als de woning van haar man….met alle gevolgen van dien. Wat een inzicht, wat een prachtige stap naar “mijn fijne woning. Ons samenzijn!” Eindelijk welkom in je eigen huis. Voortaan gaat ze door de voordeur!!
