Bij een woning die te koop stond in Hoofddorp ervaarde ik steeds een afstand. Terwijl de woning om aandacht riep was het net of ik niet dichterbij mocht komen. Dat zorgde ook voor weinig kijkers en in ieder geval geen potentiele kopers die door pakten.
Tijdens het huisbezoek was de energie van de overleden vrouw des huizes nog sterk waarneembaar. Eigenlijk was het haar huis nog. Je was wel welkom maar de woning was al bezet, bewoond. Daar kwam bij dat haar man afscheid wilde nemen van de woning, maar niet van het verleden. Hij had daar samen met zijn gezin zo fijn gewoond. De beslissing van verkoop was rationeel gemaakt, maar emotioneel nog niet. Door dit bewust te worden ontstond een opening.
Door het gezin te laten ervaren dat herinnering in jezelf zit waar je ook gaat, kwam de uitnodiging om echt afscheid te nemen en met elkaar verder te gaan. Zo kon de overleden vrouw ook verder, wetende dat ze meegaat, altijd in het hart van haar dierbaren.
De woning werd licht, vrij en werd snel verkocht. De nieuwe eigenaren gaan vol enthousiasme een thuis maken en voelen zich echt welkom.
Inge van Duin
